1. |
กรณีผู้ให้เช่าได้ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้ที่ดินพร้อมทั้งจดทะเบียนก่อตั้งสิทธิเหนือพื้นดินให้แก่ผู้เช่า มีกำหนดสี่ปี เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2550 และได้ทำสัญญาให้เช่าที่ดินอีกฉบับหนึ่ง มีกำหนดระยะเวลาการเช่า 30 ปี โดยมีข้อกำหนดให้สัญญาอนุญาตให้ใช้ที่ดินดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาให้เช่าที่ดินด้วยนั้น เห็นว่า สัญญาอนุญาตให้ใช้ที่ดินดังกล่าวเป็นนิติกรรมอันก่อตั้งสิทธิเหนือพื้นดิน ตามมาตรา 1410 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งมีวัตถุประสงค์ต่างจากสัญญาเช่า สัญญาให้เช่าที่ดิน ดังกล่าวจึงยังมีกำหนดระยะเวลาการเช่า 30 ปี แม้ว่าคู่สัญญาจะได้กำหนดให้สัญญาอนุญาตให้ใช้ที่ดินเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาเช่าที่ดินก็ตาม ดังนั้น เงินค่าเช่ารับล่วงหน้า จำนวน 436,500,000 บาท จึงเป็นเงินได้หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้เนื่องจากการ ให้เช่าทรัพย์สินตามมาตรา 40(5) แห่งประมวลรัษฎากร ที่มีอายุการเช่า 30 ปี โดยสัญญาเช่าจะเริ่มต้นในวันที่ 6 กันยายน 2554 |
|
|
2. |
กรณีผู้ให้เช่าได้รับเงินค่าเช่ารับล่วงหน้า จำนวน 436,500,000 บาท แบ่งชำระเป็น 6 งวด ในปี 2550 ปี 2551 และปี 2552 ก่อนที่สัญญาเช่าจะเริ่มต้นในวันที่ 6 กันยายน 2554 และผู้ให้เช่าได้นำเงินค่าเช่ารับล่วงหน้าที่ได้รับในปี 2550 มายื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 และชำระภาษีเรียบร้อยแล้ว ส่วนค่าเช่ารับล่วงหน้าของปี 2551 และปี 2552 ขอใช้สิทธิยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง ผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินไม่ยื่นรายการเงินได้ให้ครบถ้วน ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 พิจารณาได้ ดังนี้ |
|
|
|
(1) |
เงินค่าเช่ารับล่วงหน้าดังกล่าว ไม่ถือเป็นเงินได้พึงประเมินของปีที่ได้รับเงินได้นั้น แต่ถือเป็นเงินได้ของปีภาษี 2554 ซึ่งปีที่สัญญาเริ่มมีผลบังคับ
|
|
|
|
|
(2) |
ผู้ให้เช่าอาจยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีเงินได้จากเงินค่าเช่ารับล่วงหน้า โดยเฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวน ปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปในในปีที่ได้รับค่าเช่ารับล่วงหน้า (ปีภาษี 2550 ปีภาษี 2551 หรือปีภาษี 2552) ได้ |
|
|
|
|
(3) |
หากผู้ให้เช่าเลือกใช้สิทธิยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีเงินได้จากเงินค่าเช่ารับล่วงหน้าของปี 2551 และ ปี 2552 โดยเฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปในปีแรกที่ได้รับค่าเช่าล่วงหน้าของแต่ละงวดนั้น ให้ยื่นแบบแสดงรายการสำหรับผู้มีเงินได้ที่ขอชำระภาษีก่อนถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการประจำปี ภ.ง.ด. 93 และกำหนดฐานภาษีสำหรับการคำนวณเพื่อชำระภาษีล่วงหน้าตามแบบ ภ.ง.ด. 93 เป็นดังนี้ |
|
|
|
|
|
ฐานภาษีครั้งที่ 1 (ปี พ.ศ. 2551) ได้แก่ เงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีตามสัญญาของงวดที่ 3 และ 4 ยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554 ถึงปีภาษี 2583 รวม 30 ฉบับ ภายในปี 2551 และเมื่อถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีประจำปี (ปีภาษี 2554) ภายในเดือนมีนาคมของปีภาษีถัดไป จะต้องนำเงินที่เฉลี่ยได้แต่ละปีดังกล่าว (จาก ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554) มารวมกับเงินได้อื่นๆ (ถ้ามี) เพื่อรวมคำนวณภาษีเงินได้และนำเงินภาษีที่ชำระแล้วล่วงหน้า (จาก ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554) มาเครดิตออกจากภาษีที่คำนวณได้ พร้อมกับการยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 (ปีภาษี 2554) |
|
|
|
|
|
ฐานภาษีครั้งที่ 2 (ปี พ.ศ. 2552) ได้แก่ เงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีตามสัญญาของงวดที่ 5 และ 6 ยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554 ถึงปีภาษี 2583 รวม 30 ฉบับ ภายในปี 2552 และเมื่อถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีประจำปี (ปีภาษี 2554) ภายในเดือนมีนาคมของปีภาษีถัดไป จะต้องนำเงินที่เฉลี่ยได้แต่ละปีดังกล่าว (จาก ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554) มารวมกับเงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีของฐานภาษีครั้งที่ 1 และเงินได้อื่นๆ (ถ้ามี) เพื่อรวมคำนวณภาษีเงินได้และนำเงินภาษีที่ชำระแล้วล่วงหน้า (จาก ภ.ง.ด. 93 ของปีภาษี 2554) รวมทั้งภาษีที่ชำระไว้แล้วล่วงหน้าของฐานภาษีครั้งที่ 1 มาเครดิตออกจากภาษีที่คำนวณได้ พร้อมกับการยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 (ปีภาษี 2554) |
|
|
|
3. |
สำหรับกรณีภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ที่ผู้เช่าหักไว้นั้น ผู้ให้เช่ามีสิทธินำภาษีที่ถูกหักดังกล่าวทั้งจำนวนมาขอเครดิต ในการคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจำปีตามแบบ ภ.ง.ด. 90 แบบ ภ.ง.ด. 94 หรือแบบ ภ.ง.ด. 93 ในปีภาษีที่ถูกหักนั้นได้ ตามมาตรา 60 แห่งประมวลรัษฎากร และหากภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายมีจำนวนมากกว่าภาษีที่ต้องชำระ ผู้มีเงินได้มีสิทธิขอคืนได้ ตามมาตรา 63 แห่งประมวลรัษฎากร |