News

บริษัทฯ เป็นนิติบุคคลตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ประกอบกิจการให้บริการเช่ารถ มีรายได้จากการให้เช่ารถยนต์ กรณีบริษัทฯ มีลูกหนี้การค้าจากการประกอบกิจการ บริษัทฯ ได้บันทึก บัญชีค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ โดยกำหนดหลักเกณฑ์การคำนวณค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญในอัตราร้อยละ 20 และ 50 ตามระยะเวลาของมูลหนี้ค้างชำระ และหากเป็นหนี้ที่ได้ดำเนินการฟ้องร้อง จะตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัย จะสูญในอัตราร้อยละ 100 ของมูลหนี้ค้างชำระ ในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2546 และปี 2548 บริษัทฯ ได้บันทึกบัญชีค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญจำนวน 1,016,488.48 บาท และจำนวน 4,286,753.20 บาท ตาม ลำดับ รวมค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญจำนวน 5,303,241.68 บาท ในการบันทึกบัญชีค่าเผื่อหนี้สงสัยจะ สูญทั้ง 2 รอบระยะเวลาบัญชี บริษัทฯ มิได้ถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้ นิติบุคคล แต่ประการใด ต่อมาในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2550 บริษัทฯ ได้จำหน่ายหนี้สูญจำนวน 5,303,241.68 บาท ออกจากบัญชีลูกหนี้ เนื่องจากบริษัทฯ ได้ปฏิบัติตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534 ครบถ้วนแล้ว บริษัทฯ จึงขอทราบว่า หนี้สูญจำนวนดังกล่าว บริษัทฯ มีสิทธิ นำไปถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับรอบระยะเวลาบัญชี 2550 ได้หรือไม่